Afscheid van de Olympische droom

Zijn doel was om Olympisch kampioen skiën te worden. Hij behoorde tot de beste 5 van zijn land. Nadat zijn beste vriend/collega zijn rug brak, brak er ook iets in hem. Hij gaf de sport op, maar diep van binnen wilde hij nog steeds de Olympische Spelen winnen. Hij bouwde desondanks een fantastische carrière op.

Hij kwam bij me en vertelde me dat hij een nieuwe baan had met voortreffelijke perspectieven, maar dat hij bang was. Hij vertelde over het doel dat hij nooit bereikt had en ik benoemde deze teleurstelling. Ik gaf hem wat tijd om te erkennen dat deze teleurstelling er nog steeds zat en dat deze zijn energie blokkeerde. Het greep hem bijvoorbeeld nog steeds aan om naar skiën op de televisie te kijken.

Ik gaf hem drie zinnen op het beeld van zichzelf als Olympisch kampioen. Na de eerste zin begon hij te trillen, de tweede zin zorgde voor wat ontspanning en na de derde zin zei hij: “Het is rustig nu, alsof er verse sneeuw gevallen is.” De angst was weg.